De bouwer van het twee verdiepingen tellende gebouw met een hoog mansardedak, de koopman Johann Marx, had het eigendom aan het begin van de 18e eeuw in leen gekregen van het Domkapittel van Trier. Ongeveer 100 jaar later trouwde de bankier Georg Friedrich Job von Nell met Anna Maria Emilia Marx en werd het park aangelegd in de barokke stijl van die tijd.
De huisbaas leidde gasten ooit van bovenaf de tuin in. Geen wonder, want het zacht glooiende terrein biedt een prachtig uitzicht op het juweel van de tuin en het indrukwekkende paleis dat uitkijkt over de Moezelvallei. Hoewel het Nell'sche Park verschillende keren van gezicht en gebruik is veranderd, werd in het kader van het project “Tuinen zonder grenzen” besloten om het barokke karakter van het kleine park te herstellen.
Zo werden op 2.900 m² vier plantenkamers gecreëerd, strikt afgebakend door hoofd- en zijpaden, met het seizoensgebonden kleurenspel van de haag- en bloemornamenten.
Hoge muren rechts en links, de visuele as naar de parochiekerk van Sint-Gervasius en Sint-Protasius en de Quiriniuskapel uit 1712, geven het park het nodige “patina van de ouderdom”. De plantenkamers zijn gegroepeerd rond het ronde centrum van het park, een fontein.
De tuinmannen creëren een waar theater van lente- en zomerbloemen rond de luidruchtig borrelende fontein. Robuuste houten banken, de heggenborder en de barokke symmetrie van het terrein nodigen uit om te ontspannen en diep adem te halen.
